​

De Praktijk voor Parodontologie en Implantologie in Maastricht houdt zich vooral bezig met de gespecialiseerde zorg van patiënten met bacteriële ontsteking onder het tandvlees (parodontitis) en rond implantaten (peri-implantitis). Terugtrekkend tandvlees kan ook aanleiding geven voor gespecialiseerde parodontale therapie, die in onze praktijk geleverd kan worden.

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

 

Oorzaak parodontitis:
Bijna iedereen krijgt in de loop van zijn leven met een dergelijk ontstekingsproces te maken.
 De ernst en de progressie zijn sterk afhankelijk van erfelijke aanleg, maar ook van vele andere risicofactoren (roken, diabetes, stress, verminderde weerstand). Vaak zijn specifieke bacteriën in de tandplaque onder het tandvlees de veroorzakers van de ontsteking rond het fundament van de tand, 
de kies of het implantaat.
 

Uw eerste afspraak 

​

Eerste onderzoek bij de parodontoloog:
Bij het eerste onderzoek wordt de medische en tandheelkundige voorgeschiedenis van de patiënt opgenomen.

Naast visuele inspectie worden er metingen rondom de tand gedaan om de situatie in de mond zorgvuldig in kaart te brengen (pocketregistratie, parodontium status).
Er worden specifieke röntgenopnamen gemaakt om de ernst van de situatie beter te kunnen beoordelen. In sommige gevallen kan het zinvol zijn bacteriologisch onderzoek uit te voeren. Op basis van deze gegevens, wordt een behandelplan gemaakt dat met de patiënt wordt besproken.

Behandelplan:
Op basis van de beoordeling van de resultaten van het eerste onderzoek, wordt een behandelplan opgesteld. 
De noodzakelijke behandeling wordt aan de patiënt uitgelegd en besproken.
 Uw tandarts/verwijzer houden we schriftelijk op de hoogte van de planning en de resultaten van de therapie.

Start van de behandeling, initiële therapie:
Het eerste deel van de behandeling bestaat uit het optimaliseren van de mondhygiëne, gecombineerd met professionele gebitsreiniging. De grondige reiniging van het worteloppervlak van de tanden en kiezen krijgt daarbij zeer veel aandacht.
 Dit geschiedt in meerdere zittingen en meestal met lokale verdoving.
 Deze behandeling wordt in overleg met de parodontoloog door een specifiek hiervoor 
opgeleide mondhygiënist uitgevoerd.
 We noemen dit de initiële therapie.



Herbeoordeling:
Doorgaans 8 weken na de initiële therapie is het grootste gedeelte van de mogelijke genezing bereikt.
 Aan de hand van nieuwe metingen wordt het parodontium opnieuw beoordeeld en vergeleken met de beginsituatie.
 In de meeste gevallen treedt na initiële therapie én bij goede opvolging van de verkregen individuele instructies, een enorme verbetering op (minder ontsteking en minder diepe pockets). De medewerking van de patiënt speelt daarom een belangrijke rol.
 De verwijzende tandarts krijgt schriftelijke informatie over de resultaten van de therapie en is op deze manier direct betrokken bij de behandeling.
 Deze evaluatie wordt de herbeoordeling genoemd.



Vervolgplan:
Aan de hand van de resultaten van de herbeoordeling wordt er een vervolgplan opgesteld.
 Dit is patiëntspecifiek en afhankelijk van verschillende factoren.
 De belangrijkste factor is de resterende diepte van de tussenruimte tussen tand en tandvlees, pocketdiepte.
 Vaak treedt na initiële behandeling én bij goede opvolging van de poetsinstructie een enorme reductie van de pocketdiepte op.
 Door uitvoer van het vervolgplan kan bij regelmatige nazorg de situatie beheersbaar en stabiel gehouden worden.
 Soms is echter een uitgebreidere behandeling noodzakelijk. Het kan voorkomen dat ondanks initiële therapie nog restontsteking en te hoge sondeerwaarden (diepe pockets) aanwezig blijven. Dan bestaat de noodzaak voor parodontale chirurgie, omdat anders de parodontitis voortschrijdt.



Parodontale chirurgie:
Indien, ondanks initiële therapie, de pockets (ruimte tussen tand en tandvlees) te diep en ontstoken blijven is parodontale chirurgie geïndiceerd.
De resterende ontstoken, actieve pockets kunnen op reguliere manier niet schoongehouden worden. Terugkerende problemen en verdere progressie van parodontitis moeten worden voorkomen. Bij parodontale chirurgie worden de diepe pockets door een kleine locale operatie schoon en minder diep gemaakt. Door nazorg en goede mondhygiëne kan de situatie dan wél beheersbaar gehouden worden.
De ontsteking verdwijnt en er treedt herstel op.

Deze chirurgische ingreep (flap-operatie) wordt door de parodontoloog uitgevoerd.

Nazorgbehandeling:

Na een intensieve behandeling van het tandvlees volgt de nazorgfase. Dit is een belangrijk onderdeel van de verdere therapie. Deze fase is erop gericht te voorkomen dat het ontstekingsproces opnieuw actief wordt. De nazorg bestaat uit visuele inspectie en metingen rond het parodontium in combinatie met professionele gebitsreiniging en verdere instructies om de mondhygiëne op een hoog niveau te houden. Deze nazorgbehandelingen vinden gedurende het eerste jaar om de drie tot vier maanden plaats. De parodontoloog beoordeelt periodiek de situatie, teneinde de voortgang en noodzakelijke frequentie van nazorg vast te stellen.
 

​

​

​